Een lekker chaotische voorbereiding.

20 april 2021 - Alto Paraíso de Goiás, Brazilië

Mijn voorbereiding begon eigelijk met het lezen van boeken, naar het kijken van video's van Gaia (spirituele versie van Netflix maar veel beter) en naar het luisteren van podcasts. Ik begon met het volgen van The presence process wat een 3x 10 weekse herhaling is puur gericht op het bewustzijn en leven in het nu. Podcasts luisterde ik veel tijdens werktijd en er waren ook meerdere luisterboeken die ik onder werktijd geluisterd heb. Opeens draaide mijn hele leven nog maar om meer bewustzijn creëren, persoonlijke ontwikkeling en leven in het nu.

Bijna alle emoties zijn niet anders dan gevoelens die mijn gedachte projecteren naar het verleden of gevoelens die door mijn gedachten vanuit het verleden naar de toekomst worden geprojecteerd. Als ik dan elke elke dag dezelfde dingen doe, elke dag dezelfde mensen zie, elke dag hetzelfde werk doe, elke dag hetzelfde zie op het nieuws, op Facebook of waar dan ook. Dan creëer ik dus elke dag dezelfde gedachte en daarmee dezelfde emoties. Ik begon in te zien hoe gelukkig ik mezelf mocht prijzen dat ik na 34 jaar volledig alleen op de wereld stond en dat niks me in de weg stond voor wat.....Ja, voor wat? dat wist ik zelf ook niet maar de bevrijding die ik voelde was uniek en ik heb sindsdien geen seconde meer getwijfeld over mijn toekomst. De toekomst is er niet, er is alleen maar nu😉.

Waar ik wel direct van overtuigd raakte was dat ik dit hoe dat ook moest vast leggen en dat het best interessant zou kunnen zijn om vanaf nu te laten zien wat er op mijn pad komt. Ik besloot een flinke klap geld in camera en filmgear te stoppen en besloot dat dit voorlopig even iets is waar ik graag mee bezig wil zijn. En belangrijker, wat toch wel een van mijn grootste angsten is. Ik gooi er overal zo een verhaal uit maar als ik een camera op mijn kop krijg word ik zenuwachtig en onzeker. Oefening baart kunst en een kwestie van het onbekende instappen en jezelf confronteren met je angsten. Pak je zwakste schakels aan om de ketting zo sterk mogelijk te maken.

Het jaar begon onrustig maar toch kreeg ik redelijk snel met mijn focus de goede kant op en kon ik alle emoties naast me neer leggen. De verkoop van mijn huis liep voorspoedig en vooral heel snel en ik was blij dat begin maart eruit kwam dat op 8 april de overdracht van mijn huis was. 11 April kon ik dus weg! ik kon niet wachten!! En dan komt toch weer de tijd dat Maerle en ik weer wat closer werden en we beide begonnen te beseffen wat er ons te wachten stond. Meer dan ooit werd duidelijk dat we het vooral belangrijk vonden dat we uit elkaar gingen en we elkaar niks meer konden verwijten. 

Het was begin maart, ik was nog bij niemand langs geweest, moest nog alles aankopen, moest de rest van mijn spullen thuis nog eruit gooien, meubels verkopen, schuur leeg, papieren opzoeken en noem maar op. Mijn hoofd lag nog maar bij 1 ding, bij Maerle......ik was zo blij dat het tussen ons weer goed ging dat ik de laatste maand alleen nog maar aan haar kon denken. constant in emoties, constant onder spanning en zonder nog maar een seconde puur bij mezelf te kunnen blijven. Mijn denkwijze, handelswijze en manier van gedragingen kwamen langzaam maar zeker weer boven en vooral het gevoel dat het een eindeloze tocht naar geluk was zonder de voldoening van het dagelijks leven. Aan Maerle heeft het nooit een seconde van een dag gelegen. De was/is de vrouw die ik het liefste bij me of om me heen heb maar het systeem waarin we leefde beperkt ons simpelweg te veel.

Maar wel werd er duidelijk dat wanneer ik echt de focus van de eerste maanden wil doorzetten dat ik eerst moet leren leven met mezelf en gelukkig worden via die andere ladder. Dat neemt niet weg dat we nog ruim de tijd hebben genomen om de band goed te krijgen en dat die band nog steeds heel sterk is en blijft.

Maar de laatste maand veranderd wel in een chaos met weinig slaap. spullen bestellen tot de laatste dag, Een ticket die 4x gewijzigd werd en toen gecanceld. Pinpassen die ik kwijt wat op de dag van vertrek en pas vond toen we al in de auto hadden moeten zitten onderin mijn bagpack of zelfs lensen voor een camera die ik had willen hebben die ik nu nog niet heb. Mijn prioriteiten lagen op dat moment ergens anders en ik heb daar op dat moment bewust voor gekozen dus het is goed. De geur om mee te filmen etc is er allemaal alleen nu komt het aan op mijn eigen lef!

1 Reactie

  1. Reislogger:
    20 april 2021
    Welkom bij Reislogger! We wensen je veel plezier op reis!